06.02.2023 ADIYAMAN DEPREM

[Beren’in Annesi 🧚♀️]

Her gece olduğu gibi eşim gece 1 “de işten geldi. Biraz oturduktan sonra yatağa geçtik ve hiçbirşeyden habersiz uyuduk. Saat 04.17”de büyük bi sarsıntı ile uyandık , ben daha önce de deprem gördüğüm için eşim o sarsıntı anında masanın altına girelim dedi ben hayır birazdan durur dedim ama ben öyle dediğim an daha çok şiddetlenmeye başladı ve Beren”i kollarımın arasına bi hışımla aldım ve eşime telefonunu elinde tut dedim. Sakin kalmaya çalıştım ama içimden de buradan sağ çıkamayacağız öleceğiz dedim kendimi rabbime teslim ettim olduğumuz yerde kaldık deprem durana kadar. 4 katlı binanın ikinci katında oturuyorduk ve üst 2 katımız da inşaat idi tuğlalar düşmeye başladı onların sesiyle apartman çökecek sandık o korku o çaresizlik tarif edilemez. Daha sonra çok şükür durdu ve hemen Beren”i aldım eşim de battaniyesini aldıktan sonra direk dışarıya çıktık. Ben hala normal bi deprem olduğunu kimseye birşey olmadığını sanıyorum taaa ki dışarıya çıkıp milletin ordan oraya koşturmalarını arabaların tıkış tıkış oradan oraya gittiğini görene kadar..Ailem hemen aradı beni onlar da iyiydi çok şükür gelip beni aldılar. İnsanların o çaresizliğini , enkazları , çığlıkları, ağlayışları size anlatamam… Ahh o yardım çığlıkları memleketimde tek bi bina yerde kalmadı herkes öldü kimse kalmadı. Rabbim kimseye yaşatmasın bir daha o kadar kötü ki…Biz direk eşimin ailesinin yanına köye gittik hala da oradayız evimizde çatlaklar var , ama giremiyoruz . Rabbime çok şükür canımızı , evladımızı bize bağışladı. Rabbim bir daha yaşatmasın inşallah

 

[kızımın annesiyim]

Her gece olduğu gibi eşim gece 1 “de işten geldi. Biraz oturduktan sonra yatağa geçtik ve hiçbirşeyden habersiz uyuduk. Saat 04.17”de büyük bi sarsıntı ile uyandık , ben daha önce de deprem gördüğüm için eşim o sarsıntı anında masanın altına girelim dedi ben hayır birazdan durur dedim ama ben öyle dediğim an daha çok şiddetlenmeye başladı ve Beren”i kollarımın arasına bi hışımla aldım ve eşime telefonunu elinde tut dedim. Sakin kalmaya çalıştım ama içimden de buradan sağ çıkamayacağız öleceğiz dedim kendimi rabbime teslim ettim olduğumuz yerde kaldık deprem durana kadar. 4 katlı binanın ikinci katında oturuyorduk ve üst 2 katımız da inşaat idi tuğlalar düşmeye başladı onların sesiyle apartman çökecek sandık o korku o çaresizlik tarif edilemez. Daha sonra çok şükür durdu ve hemen Beren”i aldım eşim de battaniyesini aldıktan sonra direk dışarıya çıktık. Ben hala normal bi deprem olduğunu kimseye birşey olmadığını sanıyorum taaa ki dışarıya çıkıp milletin ordan oraya koşturmalarını arabaların tıkış tıkış oradan oraya gittiğini görene kadar..Ailem hemen aradı beni onlar da iyiydi çok şükür gelip beni aldılar. İnsanların o çaresizliğini , enkazları , çığlıkları, ağlayışları size anlatamam… Ahh o yardım çığlıkları memleketimde tek bi bina yerde kalmadı herkes öldü kimse kalmadı. Rabbim kimseye yaşatmasın bir daha o kadar kötü ki…Biz direk eşimin ailesinin yanına köye gittik hala da oradayız evimizde çatlaklar var , ama giremiyoruz . Rabbime çok şükür canımızı , evladımızı bize bağışladı. Rabbim bir daha yaşatmasın inşallah

Serapcim öncelikle geçmiş olsun çoktandır uygulaya gitmiyorsun bu arada ben elif azranurun annesi seni çok merak ettim kaç gündür aklımdasın Allah korumuş sizi çok şükür senide esinide berenide ülkemiz büyük bir sınav atlatıyor çok büyük bir deprem bu arada ben elbistanliyim Maraş Elbistan benim memleketim dümdüz oldu taş üstünde taş kalmadı tarifsiz bir acı tarifi yok kendimize gelemiyoruz her baktığımda ağlıyorum Allahim birdaha yasatmasin

 

[Ulduz.kiz anesi👶❤]

Her gece olduğu gibi eşim gece 1 “de işten geldi. Biraz oturduktan sonra yatağa geçtik ve hiçbirşeyden habersiz uyuduk. Saat 04.17”de büyük bi sarsıntı ile uyandık , ben daha önce de deprem gördüğüm için eşim o sarsıntı anında masanın altına girelim dedi ben hayır birazdan durur dedim ama ben öyle dediğim an daha çok şiddetlenmeye başladı ve Beren”i kollarımın arasına bi hışımla aldım ve eşime telefonunu elinde tut dedim. Sakin kalmaya çalıştım ama içimden de buradan sağ çıkamayacağız öleceğiz dedim kendimi rabbime teslim ettim olduğumuz yerde kaldık deprem durana kadar. 4 katlı binanın ikinci katında oturuyorduk ve üst 2 katımız da inşaat idi tuğlalar düşmeye başladı onların sesiyle apartman çökecek sandık o korku o çaresizlik tarif edilemez. Daha sonra çok şükür durdu ve hemen Beren”i aldım eşim de battaniyesini aldıktan sonra direk dışarıya çıktık. Ben hala normal bi deprem olduğunu kimseye birşey olmadığını sanıyorum taaa ki dışarıya çıkıp milletin ordan oraya koşturmalarını arabaların tıkış tıkış oradan oraya gittiğini görene kadar..Ailem hemen aradı beni onlar da iyiydi çok şükür gelip beni aldılar. İnsanların o çaresizliğini , enkazları , çığlıkları, ağlayışları size anlatamam… Ahh o yardım çığlıkları memleketimde tek bi bina yerde kalmadı herkes öldü kimse kalmadı. Rabbim kimseye yaşatmasın bir daha o kadar kötü ki…Biz direk eşimin ailesinin yanına köye gittik hala da oradayız evimizde çatlaklar var , ama giremiyoruz . Rabbime çok şükür canımızı , evladımızı bize bağışladı. Rabbim bir daha yaşatmasın inşallah

canim uzun zamandir uygulmaya girmiyorsun cok
kecmis olsun canim benim

 

[Zeynep23]

Her gece olduğu gibi eşim gece 1 “de işten geldi. Biraz oturduktan sonra yatağa geçtik ve hiçbirşeyden habersiz uyuduk. Saat 04.17”de büyük bi sarsıntı ile uyandık , ben daha önce de deprem gördüğüm için eşim o sarsıntı anında masanın altına girelim dedi ben hayır birazdan durur dedim ama ben öyle dediğim an daha çok şiddetlenmeye başladı ve Beren”i kollarımın arasına bi hışımla aldım ve eşime telefonunu elinde tut dedim. Sakin kalmaya çalıştım ama içimden de buradan sağ çıkamayacağız öleceğiz dedim kendimi rabbime teslim ettim olduğumuz yerde kaldık deprem durana kadar. 4 katlı binanın ikinci katında oturuyorduk ve üst 2 katımız da inşaat idi tuğlalar düşmeye başladı onların sesiyle apartman çökecek sandık o korku o çaresizlik tarif edilemez. Daha sonra çok şükür durdu ve hemen Beren”i aldım eşim de battaniyesini aldıktan sonra direk dışarıya çıktık. Ben hala normal bi deprem olduğunu kimseye birşey olmadığını sanıyorum taaa ki dışarıya çıkıp milletin ordan oraya koşturmalarını arabaların tıkış tıkış oradan oraya gittiğini görene kadar..Ailem hemen aradı beni onlar da iyiydi çok şükür gelip beni aldılar. İnsanların o çaresizliğini , enkazları , çığlıkları, ağlayışları size anlatamam… Ahh o yardım çığlıkları memleketimde tek bi bina yerde kalmadı herkes öldü kimse kalmadı. Rabbim kimseye yaşatmasın bir daha o kadar kötü ki…Biz direk eşimin ailesinin yanına köye gittik hala da oradayız evimizde çatlaklar var , ama giremiyoruz . Rabbime çok şükür canımızı , evladımızı bize bağışladı. Rabbim bir daha yaşatmasın inşallah

Çok geçmiş olsun canım çok şükür sagsınız Allah bir daha yaşatmasın. Büyük deprem yaşamış biri olarak o psikolojiyi bilirim. Korku endişe kaygı zamanla azalacak inşallah çok canımız gitti. İnşallah onlar Allah katında şehittirler senin Adıyaman da olduğunu @Hülya❤️ söyledi depremin ilk gunleri seni de merak ettik. Çok şükür yazdın iyisiniz

 

[Gökçe ❤️ Gökperi ❤️ Barış]

Canım benim ya çok geçmiş olsun Rabbim evlatlarımız hatrina bizi korusun inşallah Allah'ım bir daha yaşatmasın inşallah çok üzüldüm okurken 🥹

 

[Minnakkız]

Her gece olduğu gibi eşim gece 1 “de işten geldi. Biraz oturduktan sonra yatağa geçtik ve hiçbirşeyden habersiz uyuduk. Saat 04.17”de büyük bi sarsıntı ile uyandık , ben daha önce de deprem gördüğüm için eşim o sarsıntı anında masanın altına girelim dedi ben hayır birazdan durur dedim ama ben öyle dediğim an daha çok şiddetlenmeye başladı ve Beren”i kollarımın arasına bi hışımla aldım ve eşime telefonunu elinde tut dedim. Sakin kalmaya çalıştım ama içimden de buradan sağ çıkamayacağız öleceğiz dedim kendimi rabbime teslim ettim olduğumuz yerde kaldık deprem durana kadar. 4 katlı binanın ikinci katında oturuyorduk ve üst 2 katımız da inşaat idi tuğlalar düşmeye başladı onların sesiyle apartman çökecek sandık o korku o çaresizlik tarif edilemez. Daha sonra çok şükür durdu ve hemen Beren”i aldım eşim de battaniyesini aldıktan sonra direk dışarıya çıktık. Ben hala normal bi deprem olduğunu kimseye birşey olmadığını sanıyorum taaa ki dışarıya çıkıp milletin ordan oraya koşturmalarını arabaların tıkış tıkış oradan oraya gittiğini görene kadar..Ailem hemen aradı beni onlar da iyiydi çok şükür gelip beni aldılar. İnsanların o çaresizliğini , enkazları , çığlıkları, ağlayışları size anlatamam… Ahh o yardım çığlıkları memleketimde tek bi bina yerde kalmadı herkes öldü kimse kalmadı. Rabbim kimseye yaşatmasın bir daha o kadar kötü ki…Biz direk eşimin ailesinin yanına köye gittik hala da oradayız evimizde çatlaklar var , ama giremiyoruz . Rabbime çok şükür canımızı , evladımızı bize bağışladı. Rabbim bir daha yaşatmasın inşallah

Okurken benim tüylerim diken diken oldu rabbim ne büyük bi sinav bu aen bir daha kimseye yaşatma sen bizleri Koru

 

[Hülya12]

Canım benim okurken ağlayarak okudum serapım Çok geçmiş Olsun Allah'ım bidaha yaşatmasın imsallan sizleri korusun rabbim inşallah

 

[kızımın annesiyim]

Canım benim okurken ağlayarak okudum serapım Çok geçmiş Olsun Allah'ım bidaha yaşatmasın imsallan sizleri korusun rabbim inşallah

Hulyacim asermen nasıl

 

[Hülya12]

Hulyacim asermen nasıl

Kuzum hep eksiye aseriyorum şimdide erik

 

[kızımın annesiyim]

Kuzum hep eksiye aseriyorum şimdide erik

Himm ekşi erikmi