Merhaba kızlar, ben 19 yaşındayım 34+4 günlük hamileyim, eşim ile görücü usulüyle evlendik ama deli gibi birbirimizi seviyorduk, ev içine gelin gittim maalesef, kaynanm eşime büyü yaptı, eşim bana bağlı olduğu için, düşünün odamın karşısındaki ağaca büyüyü baglamislar ve ağaca rüzgar esdikçe o esinti ile birlikte odama huzursuzluk giriyormuş, duyduğumda şok oldum, kaynanam eşimle en son aramı çok kötü bozdu, ben büyü olduğunu bilmiyordum eşim çok değişmeye başlayınca artık ne yapacağımı bilemedim ailemi aradım o sıra da 5 aylık hamileydim, ailem başka sehirdeydi bende başka şehirde. Eşim git dedi bana, bu evde kalma git dedi bende gittim, şimdi ailemin yanındayım doğumuma bir ay var, geldiğimden beridir eşim bir defa aramadı onlardan kimse ne aradı ne sordu, sadece imam nikahlı evliydik resmi nikah da yok, bebeğim doğunca kimliğini nasıl yaparım bilemiyorum, kendi nüfusuma alayım diyorum babam kabul etmiyor, eşim ailesi için diyor ki onlar kızımıza bakmadı ben de onların çocuğuna bakamam doğum yaptığın gün onu çocuk yurduna bırakacaksın ben bakamam, bizim aileler de böyle genelde, kendi kızlarını kabul ederler ama karşı tarafın çocuğunu kabul etmezler, ben herşeye bebeğim için katlanıyorum bide onu yurda nasıl bırakırım, yurda birakmiyim diyorum babamlarda da kalmayayim ama Şubat’ın başında doğum olcak o kışın ortasında nereye giderim devlet de nikahım olmadığı için bana yardım etmiyor, babam bebeği kabul etmediği için bir çorap bile almadı doğuma az kaldı hastane çantam bile hazır değil ne yapacağımı hiç bilemiyorum, görümcem odamdan altınlarımı da çaldı götürdü yedi bitirdi bir alyansim dahi yok olsaydı bir şekilde idare ederdim, annemin de elinden birşey gelmiyor evde babamın sözü geçiyor, babam ben o bebeğe bir çöp bile alamam diyor ee eşim hiç sahip bile çıkmıyor eğer ki çıkacak olsaydı 5 aylık hamileyken bana git demezdi, bilemiyorum kızlar gerçekten kafam çok karışık ne yapacağımı hiç bilmiyorum, bu kadar erken yaşta bu denli sıkıntıları yaşamak çok zor gerçekten, kendi babam dediğim insan bir yandan, aile diye kabul edip gittiğim insanlar bir yandan, doğumuma çok az süre kaldı bebeğime hicbirsey hazırlayamamam bir yandan, kendimi düşünecek vaktim bile olmuyor, kafanızı şişirdiysem hakkınızı helal edin gerçekten çok doluyum kimseye birşey diyemiyorum anlatamıyorum, annemle de dertleşemiyorum üzülmesin diye bende buraya yazmak istedim, inşallah hepiniz de tek nefeste bebişlerinizi kucağınıza alırsınız sağ salim