Herkese selam kizlar. Doguralı 25 gün oldu ama bir türlü paylaşmadım sizinle. Çok şükür kizim iyi. Nerden başlasam bilmiyorum açıkçası sezeryan doğum oldu. Hersey güzeldi hatta belimden yapılan igne bile çok fazla acimamisti oh Elmas hadi yirttin dedim içimden. Ama masaya yattim o da ne karnıma bişey batti ve bağırdım iki üç kere tekrar ettiler. Sonra anestezici geldi yine NASIL hissedersin filan. Doktorum da seni biraz uyutucaz deyince ben de sakinleştirici gibi birşey sandim tamam diyorum meğer bayiltacaklarmis. Damağım yanıyor derken gitmişim tabi ailem de dışarıda bekliyor onlar da sok olmuslar. Guldugume bakmayin girerken de çıktığımda da çok ağladım. Girerken korkudan çıkınca da narkozdan. Defalarca ameliyat olmuş biri olarak beni en çok zorlayan belden altının uyuşuk olmasıydı. Zaten narkozluyum bir de uyuşukluk hissi.. Ayildigimda oksijen bağlandı nefes alamıyordum. Bebeğim iki saat beni beklemiş ağlama sesini duydum odada annemler emziricek misin dedi ve hayir dedim _ çünkü o an kusuyor ve narkozluydum.. Berbat bir andı.. Kizimdan defalarca ozur diledim. Kucağıma verdiler ama ben acidan kizima bakamadım bile. Zar zor kendime geldim. Bir sürü suslu pijamalar, özenli taclar ne bilim terlikler .. Heosi hayal oldu bir tanesini bile giyip fotograf çekemedim. Gerçekten planlandığı gibi olmuyor herşey. Şansıma özel odaydi özel hastanenin heryer dolu olunca özel oda vermişler müthiş geniş ve iki çeşit beşik vardi. Oda desen o biçim ama faydalanamadik anlicaniz kizima aldığım takımla fotograf bile çekemedim. Sağolsun ablam biraz süslemiş odamı. Anlicaniz çok da iç açıcı geçmedi. Benimki planlı sezeryandi kalp sorunum vardi. Pişman degilim ama keşke o neşteri hissetmeseydim. Bayılınca herşey berbat oldu. Bi de çok panik yaptim hemşireler bunaldi benden yüz tane soru sordum. Kesilirken bana söyleyin filan. Oyle iste çok şükür geçti bitti ameliyatta birşey yok da tam bayılmak kötü