Öyle doluyum öyle doluyum arkadaşlar günlerim ağlamakla ve deli gibi düşünmekle geçiyor. Eşimle ara ara sorunlar yaşıyoruz ve ciddi ciddi ayrılırsam kızımı bana vermemekle tehdit ediyor hele bir git boşan dışarıdaki hayatı gör 17 bin TL maaşla nasıl geciniceksin merak ediyorum diyor bu aralar acayip derecede anlaşmazlik var aramizda lohusalıktan mi yoksa bazı şeylerden dolayı gözümmu açıldı bilmiyorum ama nefret ediyorum eşimden ve bu nefret benden ona karşı soğukluk getirdi bana dokunmasına bile tahammül edemiyorum hatta konuşmak istemiyorum oda bunun farkında. Her konuşmamizi bana laf sokarak ve bosanirsam beni iyi şeylerin beklemedigini anlatıyor yani kısaca benim ona muhtac olduğumu düşünüyor. Ben zaten köpek gibi çalışan bir kadınım hayatida çok iyi biliyorum 13 yaşından beri hem okudum hem çalıştım şimdi köpek gibi evimde gene çalışıyorum bu arada eşimle ortak is yapıyoruz yani iş bizim işimiz ama yaranamiyorum bir türlü yaranmaya çalışmıyorum ama bir takdirde görmüyorum ikinci evliliğimiz olduğu için boşanmaya cesaret edemiycegimi düşünüyor. Bazen çok çıkmazda hissediyorum kendimi beni sevdiğinden eminim kaybetmemek için konuşurken kelimelerini secmiyor tarzı bu onun ama ben çok inciniyorum.. annem doğumumdan beri bende kalıyor ona birşey belli etmemeye çalışıyorum ama farketmiş zaman zaman çok durgun yada çok sinirli olduğumu zaten anneler hiseder hissediyor birşeyler olduğunu iki arada bir derede kaldım çok uzun yazdım ama içimi dokmem gerekti daha anlatamadigim çok sey var bu 4 yılda sanki 40 yıllık evlilikmis gibi birikim çok fazla oldu bazı insanlar kaybetmemk için döker yıkar benim eşimde o hesap yapıcı olucam derken kırarak dokerek yapıyor herşeyi ve en kötüsü bu insan degişmez kimliği oturmuş