Dünya Down Sendromlular farkındalik gününe özel bir yazı paylaşmak istedim .
Çocuk bekleyen, çocuk isteyen , hatta bir gün yapmayı düşünenlerin bir korkusu. Ya çocuğum Down sendromlu olursa? Evet bu tıp literatüründe bir sıradışılık , bir sorun durumu olarak geçiyor oysa bizim için sorun mu? Böyle bir durumla karşılaşınca maalesef çocuğunuzda bu risk var denmesindeki maalesef kelimesi bile bir olumsuzluk hissinin ta kendisi. Biz bu durumu istemeyen tarafız olarak varsayılıyoruz ya peki diğer taraf. Birde down sendorumlu bir çocuğun gözünden bakalım mı dünyaya?
Bir gariplik var farkındayım anne. Görüntüm de farklı bununda farkındayım baba. Sizi diğer çocukların anne babalarını sevdiği kadar bende sevebiliyorum anne aslında. Bende özlüyorum bende üzülüyorum. Ama bir tuhaflık var bende hissediyorum . Biraz Daha zor öğreniyor daha zor uyguluyorum. Aynaya bakınca sizler gibi olmadığımı görüyorum. Ama abimle çok iyi anlaşıyoruz mesela ablamla kavga bile edebiliyorum, Kardeşime bir şey olmasın diye korkuyorum bende . Söylemek istediklerimi tam söyleyemiyorum ama benimde başımı okşayın, bana da sarılın demek istiyorum diyemeyince o kelimeleri dökemeyince dilimle davranışlarımla anlatmak istiyorum ve sizleri sanırım korkutuyorum. Oysa bende çok güzelim bende çok yakışıklıyım ve inanın çalışkanım. Resimlerimde şarkılarımda anlatıyorum. Biraz daha anlamaya çalışın bizi , dinleyin kulak verin hemen yanımızdan gitmeyin, sizden farkımız sizin yarattığınız farklılık algınız oysa aynıyız. Minik bir şiirim var şiirde yazabiliyorum okuyun bakın..
Güneş benim içinde sıcak
Gece bizim içinde karanlık
Uyku bizim içinde çok güzel
Hayat bizim için de zor.
Aşk benim içinde harika
Mutluluk benim içinde var
Üzülünce bende ağlıyorum
Sizi bende çok seviyorum
Ozan Deniz.
