İlk doğumum oldu 47 48 gün oldu hemen hemen kendimi çok yoklukta hisseddiyorum. Benim yaşım 23 eşim 35 yaşında ilk kızımız, çocuktan dolayı vakit bile ayıramaz olduk birbirimize gerçi çocuk yokken de benim eşim biraz kendini çekiyordu, ben isteyince birlikte oluyorduk oda söylene söylene evleneli daha 1 sene oldu toplasan 20 kere birlikteliğimiz yok evlenir evlenmez hamile kaldım, hamilelik sürecim de korktu benimle birlikte olmaya herşeye tamam dedim ama doğum oldu herşey aynı artık birlikte bile olmak istemiyorum sevilmek istiyorum, dokunulmak istiyorum. Yani sonuçta eşim, eşime diyorum sadece dinliyor sorunumu anlatıyorum bende kadınım dokunulmak sevilmek istiyorum diyorum tamam birlikte olmayalım ama cilveleş benimle en azında ben ona da razıyım ama malesef ki öyle bişey de yok bende çok yoruldum artık ona bişeyler anlatmaktan kendimi 30 yaşında dul bi kadın hisseddiyorum. morelim çok bozuluyor bazen cidden çocuğum da alıp gitmek istiyorum bu evden de ondan da çocuğu bile hakettiğini düşünmüyorum. Eşime sorsan eşim yediğim içtiğin önünde her istediğin oluyor kafasında ben ana baba evindeyken de yediğim içtiğim benim önümdeydi daha rahattım hatta eve girmezdim gezmekten evlendim çocuk oldu adam yüzümüze bakmıyor. Kusura bakmayın kızlar biliyorum diyeceksiniz ki senin özel hayatından bizene ama kimseye anlatamıyorum o kadar doluyum ki herşey üstüme geliyor, dertleşmek istedim sadece
yakında o belli baştan çıkarıcak gibi hisseddiyorsun 
