Merhabalar. İkinci çocuğuma hamileyim, daha 7 hafta. Çok stresli ve yorgunum. Kaç haftadır bütün gün midem bulanıyor. Evde sürekli yatma pozisyonundayım. Yemek pişirmek benim için şuan eziyet, kokudan dayanamıyorum. Şimdi asıl problem şu, görümcem! eşimin ailesi başka şehirde oturuyor ve ayda yılda bir ziyaret ederler. Bir kaç hafta önce k.validem ve k.peder ziyarete geldiler gittiler. Şimdi de görümcem diyor ki biz size geleceğiz. Yani görümcem, eşi , 1,5 yaşlardaki ikiz çocukları, eşimin erkek kardeşi ve sevgilisi. Benim rahatsız olduğumu biliyorlar, hiç misafir ağırlayacak durumda değilim. Eşim tatlı bir dilde anlatıyor ona ama anlayan yok, yinele ısrarla gelecez diyor. Bide ikiz çocukları etrafı dağıtıp kıranlardan. Biz daha nasıl anlatacağız? Artık gelme demek kaldı, ama başka türlü anlamıyor. Sadece kendini, tatilini, düşünüyor. Ben eşime diyorum ki, bize sahip çık koru. Bizim isteklerimiz ön plana koy. Benim ve bebeğimin Sağlığı ön planda olsun. Ama eşim kırmak istemiyor ablasını, bana yapacak bir şey yok diyor. Sizce bu kadar ısrar ve emrivaki normal mi? Benim söz hakkım hiç mi yok, hele hamileyken?