- Katılım
- 20 Haziran 2021
- Mesajlar
- 320
İlk hamileligimde benimde öyleydi 3 aylıkken elektrik süpürgesiyle dovmustu metal olanıyla sustum sustum dedim adam Allah'tan korksa zaten yapmaz ben ne yaparsam yapayım her aynı geçti ikinci hamileliğimde calisiyorduk beraber biz esnafiz çiğköfteciyiz göbek kasalarını kaldirirdim 3er tane 4 er tane demezdi hiç yapma etme sonra çok büyük kavgalar oldu birbirimize bıçak çekmeye kadar geldik ipler koptu ben annemlere gittim 6 ay gelmedim yani daha yeni aralik ayında geldim eve geri iki çocuğu aldım annemin evine gittim ama benim ailem sessiz kalıyordu eşimden çekiniyorlardi artık dayanamadım annemlere de isyan ettim kefenlemi almak istiyorsunuz beni dedim gittim ailemin evine sonra köpekler gibi pişman oldu nasıl oldu inanın bende bilemedim ama pişmanlığı o kadar belliydi ki anlatamam geldim 3 ay sonra hamile kaldım Şubat ayında şimdi ise poşet kaldırtmiyor o kadar üstüme titriyor ev işini bile o yapıyor en hosuma giden ise bana ben ne yapmışım hiç kendimde degilmisim ben sana ne yapmışım böyle felan diye söyleyip söyleyip ağlıyor yani demem o ki eğer kendi farkına varmazsa siz ne yaparsanız yapın fayda etmez Allah onlara gerçekten biz onlara emanetmisiz gibi görmeyi onlardan zayıf olduğumuzu paradan puldan çok sevgiye merhamete güler yüze ihtiyacımız olduğunu farkına vardirsin bazen okuyorum burda eşim dövüyor bağırıyor diye okurken ağlıyorum eski zamanların aklıma geliyor çaresizliğm geliyor daha doğrusu Allah onlarında kalbine bizimde kalbimize merhamet sevgi versin Allah yardımcınız olsun inslalah dua dua dua başka çaremiz yok