Yalnizlik. Lutven yardim

Gebelik Takibim Konu Bilgileri

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Gebelikle ilgili Sorum Var kategorisinde Linanka tarafından oluşturulan Yalnizlik. Lutven yardim başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 1,133 kez görüntülenmiş, 14 yorum ve 4 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Gebelikle ilgili Sorum Var
Konu Başlığı Yalnizlik. Lutven yardim
Konbuyu başlatan Linanka
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan 4 Adam 1 Madam (sinem)❤

Begüm😊

Kayıtlı Üye
rank
Katılım
21 Ocak 2021
Mesajlar
2,388
Evet cnm hamileyim bende. Bebisimle vakit gecirmeye calisiyorum bende dedigin gibi, ama birden boslukta hissettigim icin kendimi, cok depresiv oldum, korkuttu bir durum beni. Insallah dogum yaklastikca daha cok moralim duzelir.
Mesajınız bir önceki mesaj ile otomatik birleştirildi


Bende sogukum genelde, hemen yapismam herkese, belkide o yuzden bag kuramiyorum hemen su andada birileriyle. Kendi kendine yetmek harika haklisin, ama belkide bir annen kizkardesin vardir birsey danisabilecegin, bilmiyorum, benim o da yok. Yinede dedigin gibi insan kendini salmamali.
Evet salmamalısın kendini bu birazda dönemsel gebelikle gelen bu hisler çok normal bu hislerin gebelikle arttığını idrak edebiliyorsun zaten o yüzden salmamak daha önemli sen ne hissediyoraan bebişinde onu hissediyor senin iç huzurun ona da geçiyor mutşu huzurlu bir büyğme aşaması yaşatmak istersin zaten ona değil mi 😊 bu doğduğundada geçerli bi kere uyumadığı için sinirlen de uyutmaya çalış aynı şekilde tepki veriyor sana sen ne hissediyorsan aynı tepkiyi ondan görüyorsun birebir puzzle al kendine. Orta seviye 2000 parçalık güzel kafa dağıtıyor insan
 

Linanka

Kayıtlı Üye
rank
Katılım
15 Temmuz 2021
Mesajlar
269
Tesekkur ederim hanimlar, bu sitede bin bir degisik dert goruyorum, Allah hepimizin yardimcisi olsun bu yolda insallah
 

BİRGÜL gözde

Kayıtlı Üye
rank
Katılım
18 Nisan 2021
Mesajlar
1,040
Konum
Yok
Hanimlar, merhaba!
Sizinle bir derdimi paylasmak istedim bugun. Sorunum moral bozukluklari. Kendimi cok yalniz hissediyorum bazen, kimse beni arayip sormuyor, dertlesecek tek bir insanim yok. Esim ise gidiyor, bende calisiyordum senelerdir, hep sosyal ve aktiv bir hayatim oldu. Simdi bebisim icin elimi ayagimi cektim tabi, hamile oldugum icinde bin sukur ediyorum! Ama insan bir kahve icecek, bir iki gunde bir konusacak birinide ariyor. Gunler geciyor bazen kimseyle konusmuyorum. Kimseye birsey yaptigimdan da degil, yasadigim yerde tanidik yok, sagolsunlar eski arkadaslardanda soran yok halimi hatrimi, sadece birtane var, o da kendi ailesinin derdinde tabi, etrafi genis onun, vakti kalmiyor zaten. Kimse beni aramaya, teselli etmeye mecbur degil, ama birden kesilmeleri gucendirdi beni. Esimle cok sukur aram iyi, cok iyi birisi, ama son zamanlarda onun da canini cok SIkiyorum, cok kiskanmaya basladim mesela, cok uzuyorum onu. Bu halimden hic memnun degilim, bebisimede zarar olacak diye agliyorum bazen. Hobi bulmaya ugrasiyorum kendime, olmuyor :( cok yetersiz, pasiv, bazen cirkin, dislanan ve boslukta hissediyorum. Siz nasil bir yol onerirsiniz sevgili hanimlar?
Ayyy canım ben de senle aynıyım ailem başka şehirde ben başka şehirde burada etrafım var ama iyi gün dostuymuş herkes gezmeler yemekli.misafirler çok olurdu bende şimdi ne gelen var ne giden annemi arıyorum saatlerce konusuyuz biraz iyi geliyor kızım var okulu falan ev işi kendime oyalanacak biseyler buluyorum zaman geçsin diye çok bunalırım zaman al bi abdest oku bi kitab hem huzur bulursun hemde zaman gecer
 

Yillariminhasreti

Kayıtlı Üye
rank
Katılım
10 Ocak 2022
Mesajlar
163
Hanimlar, merhaba!
Sizinle bir derdimi paylasmak istedim bugun. Sorunum moral bozukluklari. Kendimi cok yalniz hissediyorum bazen, kimse beni arayip sormuyor, dertlesecek tek bir insanim yok. Esim ise gidiyor, bende calisiyordum senelerdir, hep sosyal ve aktiv bir hayatim oldu. Simdi bebisim icin elimi ayagimi cektim tabi, hamile oldugum icinde bin sukur ediyorum! Ama insan bir kahve icecek, bir iki gunde bir konusacak birinide ariyor. Gunler geciyor bazen kimseyle konusmuyorum. Kimseye birsey yaptigimdan da degil, yasadigim yerde tanidik yok, sagolsunlar eski arkadaslardanda soran yok halimi hatrimi, sadece birtane var, o da kendi ailesinin derdinde tabi, etrafi genis onun, vakti kalmiyor zaten. Kimse beni aramaya, teselli etmeye mecbur degil, ama birden kesilmeleri gucendirdi beni. Esimle cok sukur aram iyi, cok iyi birisi, ama son zamanlarda onun da canini cok SIkiyorum, cok kiskanmaya basladim mesela, cok uzuyorum onu. Bu halimden hic memnun degilim, bebisimede zarar olacak diye agliyorum bazen. Hobi bulmaya ugrasiyorum kendime, olmuyor :( cok yetersiz, pasiv, bazen cirkin, dislanan ve boslukta hissediyorum. Siz nasil bir yol onerirsiniz sevgili hanimlar?
Bence hormonlarin oyunu hepsi gececek ins.☺😉 esinizle aranizin iyi olmasi yeterli arkadas ve sosyal cevre konusunda bende cok yalnizim dag basinda yasiyorum ve 16 yil sonra tup bebekle yavrumuz dunyaya geldi dusundukce duygulanip agliyorum her halimize bin sukur ins dogdugunda yavrunla ilgilenip zamanin su gibi akip gectigini goreceksin hersey artik bebise odakli olcak inanki ..Saglik olsun canim hepsi gecer uzulme dua et sadece Hayirli kolay dogum diliyorum 🤗🥰
 

4 Adam 1 Madam (sinem)❤

Kayıtlı Üye
rank
Katılım
29 Eylül 2021
Mesajlar
967
Hanimlar, merhaba!
Sizinle bir derdimi paylasmak istedim bugun. Sorunum moral bozukluklari. Kendimi cok yalniz hissediyorum bazen, kimse beni arayip sormuyor, dertlesecek tek bir insanim yok. Esim ise gidiyor, bende calisiyordum senelerdir, hep sosyal ve aktiv bir hayatim oldu. Simdi bebisim icin elimi ayagimi cektim tabi, hamile oldugum icinde bin sukur ediyorum! Ama insan bir kahve icecek, bir iki gunde bir konusacak birinide ariyor. Gunler geciyor bazen kimseyle konusmuyorum. Kimseye birsey yaptigimdan da degil, yasadigim yerde tanidik yok, sagolsunlar eski arkadaslardanda soran yok halimi hatrimi, sadece birtane var, o da kendi ailesinin derdinde tabi, etrafi genis onun, vakti kalmiyor zaten. Kimse beni aramaya, teselli etmeye mecbur degil, ama birden kesilmeleri gucendirdi beni. Esimle cok sukur aram iyi, cok iyi birisi, ama son zamanlarda onun da canini cok SIkiyorum, cok kiskanmaya basladim mesela, cok uzuyorum onu. Bu halimden hic memnun degilim, bebisimede zarar olacak diye agliyorum bazen. Hobi bulmaya ugrasiyorum kendime, olmuyor :( cok yetersiz, pasiv, bazen cirkin, dislanan ve boslukta hissediyorum. Siz nasil bir yol onerirsiniz sevgili hanimlar?
Canim uzme kendini allahtan yakında tanıdık yokmuş bide tanidiklarin yakın olup da gelip gitmeyenleri düşün ben öyleyim ağır bir doğum ve rahim alma operasyonu geçirdim 20 gün hastanede kaldım eşim vardı başımda annem bebegime baktı kendi evinde ben eve cikarken annem gelicek sanarken babam göndermedi kız kardeşim bende kalıyordu kendi evine gidip kalmaya başladı kalabaligin içinde yapayalnız kaldım ve 6 ay dikkat etmem lazım ameliyatim karından dik kesilerek yapıldı evimde biri 11 biri 6 yaşında 2 oğlum daha var evin işi yemeği bebekle ilgilenmesi su an okadar yanlız çaresiz hissediyorum ki anlatamam
 
Tüm sayfalar yüklendi.

Son mesajlar

Üst