Selam kızlar bugün size bende içimi dökeceğim. Derdim eşimin ailesi. Kaynanamı hiç görmedim biz evlenmeden hemen önce vefat etmiş. Gerçi olsaydı o da mı böyle olurdu bilmiyorum. Bu aileye gelin geldiğim günden beri bir gün olsun saygımı eksik etmedim. Ne zaman isterlerse yanlarında oldum. Hep iyi gittim arkamdan konuştuklarını bile bile..
Ama hiç sevmediler beni sevmeme sebepleri ise onlar gibi olmamam. Ben biraz daha ağır ve dindar Bi ailede büyüdüm. Onlar tam tersi daha çok küçük büyük tanımazlar. Her şeyi dalgaya alırlar. Kötülemiyotum bu durumlarını onların da yaşam tarzı bu. Ama bugüne kadar tek zoruma giden doğumda hiç biri hastaneye gelmedi ne beni ne de bebeğimi merak etmediler. Bu zamana kadar iftira attılar, gecenin Bi yarısı evden kovdular, arkamdan yalancı dediler, babamın evine gidip geldiğim için kocamı doldurdular, yetmedi ailem benim evime geldiği için de süreli sorun çıkardılar en sonunda da görümcem yüzünden yuvam bozuluyordu ve üstelik kendisi de evli nasıl başka bir yuvaya katılabiliyor anlamadım.
artık son yaşadığım olaylardan gına geldiği için görümcemin evime gelmesini yasakladım her yerden engelledim.. Onu geçtim ama eşimin ailesinden kimse doğum yaptığımda gelmedi üstelik evleri babamın evine çok yakın doğumdan sonra orda kaldım annem baktı bana abileri yengeleri hepsi pazar günü kayınpederimin evine gelirlerdi Bi kere olsun beni görmeye gelmediler. Şimdi ise eşim bebeği babasına göstermek istiyor bende evime gelip görmedikleri sürece götürmem diyorum. Çünkü 3 hafta annemlrrde kaldım Bi kere olsun gelip görmediler ben neden ayaklarına götüreyim? Bi yandan eşimi üzmek istemiyorum ama böyle de hiç içimden gelmiyor. Kafam çok karışık Siz olsanız ne yapardınız?
