Hamile olduğumu öğrendim ama eşimin tepkisi beni üzdü

[nilaycan]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

 

[Kaçak 🤩]

Bu kadar karsi cikacaksa bastan istemeyecekti. Bu saatten sonra yapilacak birsey yok. Cocugunla dimdik ayakta duracaksin. Onlar istemediklerine pisman olsunlar oyle guclu dur ki.

 

[Hülya12]

Bu kadar karsi cikacaksa bastan istemeyecekti. Bu saatten sonra yapilacak birsey yok. Cocugunla dimdik ayakta duracaksin. Onlar istemediklerine pisman olsunlar oyle guclu dur ki.

Katılıyorum

 

[Asena.ase]

Bu kadar karsi cikacaksa bastan istemeyecekti. Bu saatten sonra yapilacak birsey yok. Cocugunla dimdik ayakta duracaksin. Onlar istemediklerine pisman olsunlar oyle guclu dur ki.

Kesinlikle katiliyorum

 

[Zeynep23]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

Aldırma gibi bir düşünceyi aklından çıkar canım. Her bebek Allah nasip etmişse rızkıyla gelir şüphesiz. Erkeklerin tepkisi bizim ki gibi değil onlarda sorumluluk almak geçim kaygısı vs. düşünceler çok oluyor ve bebeğin hareketini anne karnına dokunduklarinda hissedince kafaları dank ediyor. Üzülme eşin de verdiği tepkiden pişman olacaktır. Ve doğduğunda çok sevecek sahiplenecektir. Üzüldüğünü de belli et. Ailesini boşver ver kafana takma önemli olan sen bebeğin ve eşin.

 

[nisabr]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

O bebiş doğduktan sonra yanasirlarsa senin yerinde olsam yanastirmam hem karşı çıkacaklar hemde bebeğimi sevecekler yavrumun yavrusu diye hadi ya

 

[nilaycan]

O bebiş doğduktan sonra yanasirlarsa senin yerinde olsam yanastirmam hem karşı çıkacaklar hemde bebeğimi sevecekler yavrumun yavrusu diye hadi ya

aynen öyle pişman olurlar da iş işten geçmiş olur...

 

[Kayra ve Ayra’nın Annesi]

O bebiş doğduktan sonra yanasirlarsa senin yerinde olsam yanastirmam hem karşı çıkacaklar hemde bebeğimi sevecekler yavrumun yavrusu diye hadi ya

Sonuna kadar katılıyorum bebeğini mis gibi doğur ama istemeyen kimseye de sevdirme anlasınlar ki emin ol istemiyoruz diyenler daha çok sevmek isteyecekler baktın eşin gğn geçmesine rağmen hala morali bozuk vs hiç takma konuşma bebeğini ve kendini düşün ciddiyim onada belli et kırgın olduğunu

 

[Sibelhasan0909]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

Çocuk bereketiyle gelir hiç yük gibi görmeyi n

 

[Hazall]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne

Bazı erkeklerde öyle bir sıkıntı var başıma gelmedi ama bu forumda çok gördüm, hamileyken hissedemiyorlar babalık duygusunu. Belki tekmelemeye başladığında ya da ultrasonda falan gördüğünde kalbi yumuşar genelde öyle oluyor yazılanlara bakılırsa