Hamile olduğumu öğrendim ama eşimin tepkisi beni üzdü

[azram cankizim]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

Ben sizi anlamadım vocugunuz oldu diyemi uzuluyonuz bu ara da ben yurtdışındayim İngiltere'de yasiyorum yillardir çocuğum olmada bende olmasdi diye depresyona girdim çocuk bu nevev ne araba nede paraya hiçbir şeye benzemez bambaşka bir duygu keşke sizde sevinseydiniz cocuguz olduguna

 

[nisabr]

aynen öyle pişman olurlar da iş işten geçmiş olur...

Walla öyle uzak olsunlar

 

[^^ ÖzLem 💜 ^^]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

Merhba Allah yardımcın olsun inşallah canım benim her bebek rızkı ile gelir biz ilk oğlumda maddi açıdan o kadar sıkışıktk ki anlatamam ya bir kaç ay neler yaşadık eşimi doğumdan önce işten çıkardılar düşün perişanlık sadece bez alıyorduk sonra ise girdi Allah yürü ya kulum dedi resmen oğlum bize çok bereketli geldi gerçekten Allah verirse yardımda eder o bebeğin saçının telini arayıp da bulamayan çok insan var Allah size de bir kapı açar inşallah

 

[❤️ Minik prematüre'm👶🏻 ❤️]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

Bebiş doğduğunda bugünleri unutur kuzum kalp taşıyan hickimse bebekler3 karşı nötr kalamaz önce bir kalp sesini duysun sonra devamı gelir

 

[Şəfəq]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

Merhaba canım sen çocuunu duşun pişman olacaq bişey yapma ben yıllardı bi çocuum olsun diye gidemedim dokdur kalmadı Allahın kadınlara verdiyi en guzel bi duyqusu mucize Tanrım tum kadınlara nasib etsin inşaallah ben ilk hamileliyimi erken doğum yaparak çocjklarımı kayb etdim hıllardı hep kendimi suçladım ben iyi bi anne olamadım çocuumu koruyamadım diye çok şukur Allah yine nasib edi inşaallah Allah sağ salim kucağıma almayı nasib etsin sende çocunu duşun doğur gerisi kendi kendiliyinde çözulur

 

[Hülya12]

Merhaba canım sen çocuunu duşun pişman olacaq bişey yapma ben yıllardı bi çocuum olsun diye gidemedim dokdur kalmadı Allahın kadınlara verdiyi en guzel bi duyqusu mucize Tanrım tum kadınlara nasib etsin inşaallah ben ilk hamileliyimi erken doğum yaparak çocjklarımı kayb etdim hıllardı hep kendimi suçladım ben iyi bi anne olamadım çocuumu koruyamadım diye çok şukur Allah yine nasib edi inşaallah Allah sağ salim kucağıma almayı nasib etsin sende çocunu duşun doğur gerisi kendi kendiliyinde çözulur

 

[pınar aktaş 13]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

her cocuk nasibiyle dogar ustelik bu ilk ve yasinizda küçük değil

 

[Ozlem003]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

O şimdi şok olmuştur emin ol karnın büyümeye başladıkça duyguları değişecek hele bi kucağına alsın eve gelmeyi iple çekecek hiç üzülme erkeklerin ekonomik kaygısı oluyor ondandır böyle davranması

Mesajınız bir önceki mesaj ile otomatik birleştirildi 14 Nisan 2023

Allah sağlıcakla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah

 

[Beyza🌸🌸]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam...

Sonuçta çocuk yapmak en çok da erkeğin elinde istemiyosa yapmayablrdı

 

[tatlı telaşım kızım]

Merhaba arkadaşlar,
Eşimle yaklaşık 5 yıldır evliyiz. Çocuğu başlarda ikimiz de istemiyorduk. Ama zaman içinde fikrim değişti ve eşimi de bir nevi ikna ettim ama yine de biraz soğuk bakıyordu..korunmayı bıraktıktan yaklaşık 4 ay sonra hamile kaldım, bu kadar çabuk olacağını düşünmemiş olacak ki başta büyük bir şok,daha sonra da depresyona girdi gibi, en büyük korkusu ekonomik olarak zorlanacak olmamız ve büyük sorumluluk vs imiş. Elbette bunlar benim de korkularım ama aldırmak ve ömrümün geri kalanında pişman olmak istemiyorum. Bu arada ben 30, eşim 34 yaşında, yurt dışında yaşıyoruz ve turkiyedeyken çalışmama rağmen ülke dışında şansım yaver gitmedi ve yıllardır is arıyorum ama yok, ben evde oturmak istemiyorum tabiki katkım olsun istiyorum ama napabilirim olmayınca olmuyor, bir de bana olumsuz tepki verince ne yapacağımı şaşırdım, ben de isterdim sevinsin mutlu olsun, benim ailem mutluluktan havalara uçtu, onun ailesi çocuk fikrine o kadar karşı ki karalar bağladılar..çok kötü durumdayım..hiç bilmiyorum ne yapicam..

Kusura bakma da çok saçma insanlarmis insanın çocuğu olacak diye insan strese girer mı vede gelini hamile diye karalar bağlamak boşver tadını çıkar içinde büyüyen bir can var heyecanını yaşa kendine ve bebeğine çok cici bak canım benim sıkıntı etme Rabb'im evlat nasip edecekse rızkını da verir tebrik ederim