Benim de anksiyetem çok ilerlemişti panik atak başlangıcı denmişti ilaç tedavisi görüyordum sonra işe yaramıyor gibi geldi ilaçları bıraktım bir kaç ay sonra hamile kaldığımı öğrendim.3 senedir evliydim eşimle aram hamilelikten korkmandan dolayı bir ara bitti hatta.Hamileliğim kabul ediyorum zordu hep vesveseler yaşadım, hep korktum, sürekli ağladım, neredeyse her gün kabus gördüm, her şeyde doktora gittim ama hep bebeğimi düşündüm en kötü anlarda hayal kurdum onunla yapacaklarımı, bir de duygularımı yazıp o duygusal çöküş geçtiğinde yeniden okuyup o an ne kadar saçma düşündüğümü gördüm ve kendimi rahatlattım.2 ay oldu doğum yapalı yazacak vaktim olmuyor onun için şimdi de her 2 günde bir ağlıyorum, saçma sapan şeylerden sanki dünyanın sonu gelmiş gibi etkileniyorum.Sürekli diken üstündeyim hep Allah korusun çocuğuma bir şey olacak gibi geliyor.Yalnız kalmaktan çok korkuyorum bebeğimle.Demem o ki desteğiniz varsa atlatırsınız ama gerçekten içimde yaşadıklarımı bazen kimse anlamıyor onlara saçma geliyor ama alıştılar sayılır.